ไททุส ลิเวียส คือ

• ลิวี่

• ไท     ๑ ( โบ ) น. ไทย เช่น ปีโถะหนไทกัดเหมา. ( จารึกสยาม ). ๒ น. ผู้เป็นใหญ่.
• ทท     ทด, ทะทะ น. ผู้ให้, มักใช้ประกอบท้ายศัพท์ เช่น กามทท = ผู้ให้สิ่งที่น่าปรารถนา. ( ป. , ส. ).
• ทุ     ๑ ว. คำอุปสรรคในภาษาบาลีและสันสกฤต แปลว่า ชั่ว, ยาก, ลำบาก, เลว, ทราม, เช่น ทุจริต ว่า ความประพฤติชั่ว, ทุกร ว่า ทำได้โดยยาก, ทุปปัญญา ว่า
• ทุส     ทุดสะ- ( แบบ ) น. ผ้า เช่น กฐินทุสทาน ว่า ถวายผ้ากฐิน. ( ป. ทุสฺส).
• ลิ     ก. แตกบิ่นไปเล็กน้อย, อาการที่ของเป็นปุ่มเป็นแง่แตกบิ่นไปเล็กน้อย, เช่น พระกรรณพระพุทธรูปลิไปข้างหนึ่ง ขอบถ้วยลิไปนิดหนึ่ง.
• วี     ๑ ก. พัด, โบก. ๒ ดู หมอตาล .
• เททรีล    ไนตรามีน
• ไททาเนีย    ไททานิกออกไซด์ ไททาเนียมออกไซด์ ไททาเนียมไดออกไซด์
• ไททาเนียม    เลขอะตอม 22 ธาตุไททาเนียม
• ไทเฟียส    อสูรกายไทเฟียส
• สูททักซิโด    ทักซิโด ชุดทักซิโด
• ลูเซียส ลิซิเนียส ลูซูลัส    ลูคูลัส
• ลูเซียส ลิซิเนียส ลูคัลลัส    ลูคัลลัส ลูซูลลัส ลิซิเนียส ลูคัลลัส
• ลิซิเนียส ลูคัลลัส    ลูเซียส ลิซิเนียส ลูคัลลัส ลูคัลลัส ลูซูลลัส
• กรดไททานิก    ไททานิกแอซิด